Svoj monaški život počeo je u manastriru Jošanica 1951. godine, a ovozemaljski
život završio među svojim Srbima u Australiji nakon duže i teške neizlečive bolesti. Od oca
pukovnika kraljeve vojske i majke potomka vojvode Petra Dobrnjca, pokojni vladika Petar je poneo odanost Svetosavlju i Srpstvu,
a plemenitost i dobrota koju mu je Bog podario doprinela je da bude od svojih eparhijota jedinstveno i nepodeljeno voljen
i poštovan.
Naša crkvenoškolska opština Sveti Velikomučenik Georgije daće u subotu
pomen našem dragom Vladici, pa Vas pozivamo da nam se pridružite da zajednički odamo poštu među narodom
sigurno najvoljenijem episkopu u Australiji, neimaru našeg prelepog manastira Novi Kalenić.
Hvala ti brate i vladiko Petra za sva dobra učinjena našoj Svetoj crkvi i mnogostradalnom
rodu srpskom i oprosti nam ako smo nekada nešto nepravedno učinili prema Tebi, ako te nismo razumeli u bolesti i
stradanju.
Počivaj u miru u svom i našem svetom manastiru, u ovoj slobodarskoj Bogomčuvanoj
Australiji gde ti je Bogom određeno da čekaš vaskrsenje mrtvih.
Biografija vladike Petra
Petar Bankerović, rođen od oca Ilije
i majke Bosiljke 1925. u Splitu, gde mu je otac bio na službi kao žandarmerijski
pukovnik. Otac mu se rodio u Vranju, od oca Milana i Milke (rođene Rogić, potomka vojvode Petra Dobrnjca). Osnovnu
školu i 8 razreda gimnazije je pohađao u Novom Sadu, Cetinju i Beogradu.
U manastir Jošanicu kod Jagodine je stupio
1951. godine, da bi nešto kasnije, još uvek kao iskušenik, prešao u manastir Gornjak. Rasoforni monah
je postao u Viskim Dečanima, a Na Cveti 1954. je rukopoložen u čin jerođakona od episkopa Vladimira (Rajića)
u hramu Sv. velikomučenika Georgija u Prizrenu. U čin jeromonaha je od istog episkopa 1954. godine, u crkvi Svete
Trojice u Beogradu.
Decembra 1955. godine on dolazi u Pariz, gde pohađa
Duhovni institut Sv. Sergija. U Ameriku odlazi avgusta 1957. godine. Na Duhovnoj akademiji Sv. Vladimira u Njujorku studira
teologiju od 1958. do 1961. Godinu dana provodi u misiji Ruske crkve na ostrvu Sv. Pavla na Aljasci, a zatim stupa u službu
Srpske pravoslavne eparhije za Ameriku i Kanadu, gde ga zatiče i nesrećna podela u Srpskoj crkvi. Jerođakon Petar kao ubeđeni srpski nacionalista i
antikomunista odlučuje da se pridruži vladici Dionosiju i Slobodnoj srpskoj pravoslavnoj crkviJerodjakon. Služio je na mnogim parohijama. Najpre je bio paroh u Geri, Indijana,
gde je ostao oko 7 godina, a potom biva postavьen za paroha u Oklandu, Kalifornija. Godinu dana nakon toga odlazi
u Japan, gde je oko 6 meseci služio u Japanskoj pravoslavnoj crkvi, posle čega odlazi u Lebanon, Pensilvanija,
gde je služio sledećih 7 godina.
Na Svetoj arhijerejskoj liturgiji, prilikom proslave
50-godišnjice crkve Sv. Save u Geri, proizveden je u čin igumana novembra 1964. godine. Od strane Episkopa Slobodne
srpske crkve, Irineja, 1968. proizveden je u čin arhimandrita. Veliku pažnju je posvećivao obrazovanju
i crkvenoj štampi, uviđajući njihovu moć i uticaj na narod i omladinu. Izabran je za episkopa i hirotonisan
1977. godine, od strane Mitropolita Irineja i episkopa Dimitrija, Slobodne srpske crkve i mitropolita Ukrajinske crkve Grigorija.
U Australiju je stigao 19. novembra iste godine,
kao vikarni episkop blaženoupokojenog episkopa Dimitrija, po čijoj smrti ga je šesti crkvenonarodni sabor
Slobodne srpske pravoslavne crkve izabrao za Episkopa australijsko-novozelandskog Slobodne
srpske pravoslavne crkve.
Episkop Petar je nastavio putem svog prethodnika,
proširujući rad u eparhiji i dodajući nove uspehe. Bio je glavna pokretačka snaga prilikom kupovine
imanja za manastir Sv. Save 1981. godine, a posebno tokom izgradnje njegove crkve. Za uzor manastirske crkve u Holu, episkop
Petar je izabrao crkvu manastira Kalenić, kao i mesto na kome će se ona zidati. Imao je inicijativu u okupljanju srpske dece oko Srpske crkve kroz letovališta i kampove, kao i u podizanju Spomen Krsta srpskim jasenovačkim novomučenicima.
Njegov plodan rad prekinula je bolest sa kojom se hrabro borio
do kraja. Preminuo je u Kanberi 4. oktobra, 1988. godine, nakon duge i teške, neizlečive bolesti, hronične
leukemije.
